Η είσοδος στο διαμέρισμα – μια σοφίτα 42 τ.μ. – γίνεται μέσα από μια βεράντα-γκαλερί, μετά διασχίζετε ένα τούνελ με φινιστρίνια που περιβάλλονται από μπλε, σε ένα μονοπάτι που δίνει την ιδέα να βρίσκεστε σε ένα πλοίο στη μέση της θάλασσας. «Είναι ένα σκόπιμα σκηνογραφικό έργο, που αποτελείται από υλικότητα, αισθησιασμό, προβληματισμό, στο οποίο ποτέ δεν ξέρεις πραγματικά πού βρίσκονται τα πράγματα», περιγράφει ο αρχιτέκτονας Gonzalo Pardo.
Επικεφαλής του στούντιο αρχιτεκτόνων GON, είναι ο συγγραφέας του έργου ανακαίνισης, που σχεδιάστηκε για ένα μόνο πενήνταχρονο στέλεχος του Netflix, που πραγματοποιήθηκε με αυτή τη συνθετική ουσία ενός κινηματογραφικού σκηνικού.
Η σοφίτα μόλις 42 m2 βρίσκεται στον έκτο όροφο ενός κτιρίου του 1900 στην Plaza de Callao στη Gran Via στο κέντρο της Μαδρίτης και έχει χωριστεί σε τέσσερις συνδεόμενους χώρους (αρχικά οργανώθηκε σε δύο δωμάτια με τζάκι στο κέντρο): η είσοδος, ο χώρος εργασίας, το μπάνιο, η κουζίνα και το σαλόνι και, τέλος, το υπνοδωμάτιο, σχεδόν σε μια θέση στον πιο οικείο χώρο.
Είναι ένα σπίτι στο οποίο η επαφή με το εξωτερικό γίνεται αποκλειστικά μέσω φεγγιτών. Οι σοφίτες στο κέντρο της Μαδρίτης έχουν αυτήν τη στιγμή μεγάλη ζήτηση: γίνονται σπίτια με θέα πάνω από τις στέγες, ορατές μόνο εν μέρει από το δρόμο και συχνά συνδέονται με έναν μποέμ τρόπο ζωής.
Η τυπικά ακανόνιστη γεωμετρία αυτής της τυπολογίας έχει αξιοποιηθεί στο μέγιστο, συμπεριλαμβανομένων περιοχών με μη κατοικήσιμα ύψη. Η ανακαίνιση της σοφίτας απαιτούσε σημαντικές δομικές παρεμβάσεις που οδήγησαν και στην αναθεώρηση όλων των συστημάτων. «Είχαμε carte blanche και στη δημιουργική ελευθερία καταφέραμε να ερμηνεύσουμε τα γούστα του πελάτη πέρα από τις προσδοκίες, τόσο στις χωροταξικές λύσεις όσο και στην επιλογή των επίπλων», λέει ο αρχιτέκτονας.
Για να μεγιστοποιηθεί το φυσικό φως και ο αερισμός, προστέθηκαν δύο φεγγίτες, ο ένας στο υπνοδωμάτιο και ο άλλος στο σαλόνι. «Ένα από τα ανοίγματα πλαισιώνει την εμβληματική πινακίδα Schweppes στο κτίριο του Καπιτωλίου στη Gran Via με πολύ κινηματογραφικό τρόπο», λέει ο Pardo. Η κουζίνα αναπτύσσεται κάτω από την κορυφογραμμή σε έναν τοίχο μήκους άνω των πέντε μέτρων, από laminate σε ανοιχτό κίτρινο χρώμα που φωτίζει το πιο σκοτεινό σημείο του σπιτιού. Ως βάση, χρησιμοποιήθηκαν τυπικές μονάδες τοίχου και κουφώματα Ikea, προσαρμοσμένα από την Cubro.
Ο χώρος του μπάνιου σχεδιάστηκε με νεροχύτη και είδη υγιεινής ανεξάρτητα από το ντους, τοποθετημένα σε καμπίνες στον άξονα της εισόδου που αξιοποιούν στο έπακρο το ύψος των οροφών. Η υπηρεσία κρύβεται από ένα κάλυμμα καθρέφτη που διευρύνει στρατηγικά και παραμορφώνει τον χώρο προσφέροντας πληθώρα διαφορετικών εικόνων ανάλογα με το αν η πόρτα παραμένει ανοιχτή ή κλειστή.
Το ντους περικλείεται από γυάλινους τοίχους «που – λέει ο Pardo – αφήνουν το φυσικό φως, εγγυώνται την ιδιωτικότητα, αν και με μια πολύ σέξι πινελιά». το βράδυ, όμως, μεταμορφώνεται σε ένα φανάρι που φωτίζει όλο το σπίτι με υπέροχη ατμόσφαιρα.
Τα έπιπλα είναι μικρά αλλά ακριβή: ένα τραπέζι, ένας καναπές, ένα κρεβάτι και τέσσερις καρέκλες σχηματίζουν ένα αρθρωτό τοπίο στη διαδοχή των χώρων. Το διαμέρισμα με την ελαφριά επίπλωση, τις πολύχρωμες πινελιές και τα έμμεσα φώτα φαίνεται να επιπλέει κάτω από τη μεγάλη κεκλιμένη στέγη.
