«Η βασική ιδέα για το Studio Drop ήταν να σχεδιάσει και να δημιουργήσει ένα αναπτυσσόμενο κομμάτι μικροαρχιτεκτονικής, που θα προσγειωνόταν στο Inis Oírr και θα χρησίμευε ως χώρος για τους καλλιτέχνες να συμμετέχουν σε residencies για μια ή δύο εβδομάδες σε σχετική απομόνωση», είπε ο Ralph στο Dezeen.
«Θέλαμε να σχεδιάσουμε ένα πρωτότυπο κομμάτι που να αισθάνεται ταυτόχρονα σύγχρονο και ταυτόχρονα ιθαγενές στη γη και στους ανθρώπους της Inis Oírr».
Η απλή κατασκευή έχει μια κυκλική μορφή που στενεύει ελαφρώς και ενημερώνεται από άλλες κατασκευές που έχουν κατασκευαστεί για να αντέχουν στις δύσκολες συνθήκες καθώς και από τοπικά παράκτια κτίρια.
«Οι κυλινδρικές μορφές είναι ιδανικές για τις θυελλώδεις καταιγίδες που συχνάζουν στη δυτική ακτή της Ιρλανδίας και αναγκάζουν τον άνεμο να σπάσει γύρω τους αντί να τις σπρώξει», είπε ο Ραλφ.
«Κοιτάξαμε τις αναπτυσσόμενες δομές σχεδιασμένες για ακραία περιβάλλοντα για έμπνευση· ένα σχέδιο που με ενέπνευσε πραγματικά από νωρίς ήταν η ερευνητική βάση της Νοτίου Αφρικής στην Ανταρκτική».
«Στη συνέχεια αρχίσαμε να κοιτάμε πιο κοντά στο σπίτι μας και εξερευνήσαμε τις μορφές των γηγενών παράκτιων κατασκευών όπως οι πύργοι Martello, οι φάροι του West Cork, οι καλύβες με μελίσσια Clochán και οι φάροι», συνέχισε.
«Όλες αυτές οι μορφές μοιράζονται μια κωνική κυλινδρική σύνθεση, μικρά παράθυρα και ένα στιβαρό αποτύπωμα».
Το στούντιο χτίστηκε με έναν ατσάλινο σκελετό σε σχήμα Χ πάνω στον οποίο βιδώθηκαν προκατασκευασμένα ξύλινα στοιχεία.
Η μέθοδος κατασκευής ήταν μια εξέλιξη των τεχνικών που η ομάδα παρατήρησε ότι χρησιμοποιούνταν από τοπικούς κατασκευαστές σκαφών στο Galway.
Αυτή η κατασκευή στη συνέχεια ντύθηκε με κάθετες σανίδες πεύκου που βάφτηκαν με μια πράσινη απόχρωση παρόμοια με τα φύκια καραγενάνης, τα οποία βρίσκονται στην ακτογραμμή του νησιού.
«Το πράσινο φινίρισμα επιτυγχάνει μια ισορροπία επιτρέποντας στη φόρμα να ξεχωρίζει αρκετά, ενώ εξακολουθεί να συνδυάζεται με το ασβεστολιθικό τοπίο και τους ξερολιθινούς τοίχους στο νησί», εξήγησε ο Ralph.
Μέσα στην καλύβα, η ξύλινη και ατσάλινη κατασκευή έμεινε εκτεθειμένη με μόνωση από μαλλί προβάτου που συγκρατήθηκε στη θέση της ανάμεσα στα δοκάρια από ένα μεγάλο δίχτυ τράτας που διέσωσε ένας ντόπιος ψαράς.
Το δίχτυ της τράτας χρησιμοποιήθηκε επίσης για τη δημιουργία μιας αιώρας που μπορεί να ανυψωθεί μέχρι την οροφή.
Ένας πάγκος τυλίγεται γύρω από ολόκληρο το στούντιο, σπασμένο μόνο από την πόρτα και το παράθυρο, το οποίο ήταν τοποθετημένο στο ίδιο επίπεδο με το κάθισμα, ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να χρησιμοποιούν το περβάζι ως υπαίθριο κάθισμα.
Ο Ralph ελπίζει ότι το στούντιο, που ανοίγει το θερινό ηλιοστάσιο, θα είναι ένας χώρος προβληματισμού για τους καλλιτέχνες που το χρησιμοποιούν.
«Ήθελα να είναι ένας χώρος που να αισθάνεται ασφαλής και σαν μήτρα και να καλλιεργεί μια αίσθηση εσωτερικής αντανάκλασης», είπε
«Ήθελα να αισθάνεται πολύ γειωμένο και να επιτρέπει σε έναν καλλιτέχνη να αισθάνεται άνετα και ενθουσιασμένος να σκέφτεται και να δημιουργεί», συνέχισε.
«Το παράθυρο επιτρέπει ένα απαλό φως στο χώρο, το οποίο δίνει πραγματικά στον κάτοικο καλλιτέχνη μια αίσθηση σύνδεσης με την ώρα της ημέρας και τον καιρό έξω».
Άλλες καμπίνες εκτός δικτύου στο Dezeen περιλαμβάνουν μια παραθαλάσσια κατασκευή που χτίστηκε κοντά στο Ελσίνκι ως εξοχική κατοικία και μια ορεινή καλύβα με μηδενικό αντίκτυπο στις Ελβετικές Άλπεις.
